01. Joehoe!! Vanaf de andere kant!

Het is dan echt begonnen! Maureen heeft ons naar Schiphol gebracht en uitgezwaaid. Ze moest toch werken…  ;-)

Potverrr, we krijgen meteen stoelen! Super zeg. We vliegen namelijk Stand-by. Of om in Arno’s KLM-termen te blijven, we IPB-en (indien plaats beschikbaar)

Terwijl we nog even “loungen” belt m’n vriendinnetje om te zeggen dat ze naar Schiphol is gekomen om me nog even een Farewell-knuffel te geven.. maar we waren al achter de douane.. Zo lief van Denise. Ik raak prompt geemotioneerd. (Ja huilen ja). Het besef dat we 3 maanden weg zullen zijn van onze naasten.

Maar verder niet meer getreurd, we vliegen met de Emirates. Wauw! Zo’n airbus 380.

Het vliegplan: Schiphol - Dubai, Dubai - Sydney, Sydney - Christchurch.

Van Dubai zelf niets meegekregen. sNachts aangekomen, en vroeg iweer ingecheckt voor de langste vlucht van 16 uur. Die ochtend dachten we trouwens nog tijd genoeg te hebben, voordat we gingen boarden.. hoorden we door de intercom: Final Call! Final Call voor Sydney.. wij rennen, zoeken, rennen, wat een immens vliegveld op Dubai. Gelukkig toch op tijd poehh! Onderweg veel films gekeken, Elvis & Nixon, aanrader hahaha leuk!

Vroeg in de ochtend op Sydney Airport geland, 2 uurtjes wachten en door naar New Zealand, de laatste 3 vlieguurtjes… Filmpje hapje drankje en landen. WE ZIJN ER!! Christchurch.

Goeie tip van goeie kennis, meteen een prepaid data kaartje gekocht. Makkelijk als er ergens geen wifi is. 3 weken geen omkijken meer naar. Gaan we maar ff vanuit…

Tis 14.30u, voelt als nacht.  Taxi naar hotel. Douchen en lekker op bed. Stuk. Nee, niet het bed..

Als ik wakker word, snap ik er even niets meer van. Tis midden in de nacht en ik ben klaar wakker. Met ge-whatsapp enzo wat mensen thuis lastig gevallen.

Vroeg ontbeten, veel regen (WAT?? Damn!), rustig aan gedaan en smiddags wezen sightseeen. Waar we achter zijn gekomen is dat Christchurch in 2011 geteisterd is geweest door een heftige aardbeving . We begrepen al niet waarom er overal in het centrum herstelwerkzaamheden aan de gang waren. Er is nog zoveel schade zichtbaar. Door de hele stad zie je “ground zero’s” met hijskranen. Triest om te ontdekken dat dit gebeurd was en zo lang nog zijn sporen nalaat.

Nog triester dat wij bij aankomst als onbenullige jut en jul een andere kamer hadden gevraagd, omdat we niet bij naastgelegen werkzaamheden wilden slapen, bang voor herrie…  Oeps.. sorry. :-/ Now we know.

Een herdenking met  185 witte stoelen, het aantal slachtoffers, maakte een diepe indruk. De familieleden hadden van hun overleden naaste een stoel uitgezocht en wit geschilderd, deze worden allemaal tentoongesteld op een plek waar ooit een kerkje stond. Mooie gedachte.

Volgende dag, in het zonnetje( yeah!), door de Botanische tuinen gewandeld. Prachtig! Vooral ook de rozentuin.

En toen… de auto opgehaald en de rit kon beginnen!

Sjeeesss.. wat een mooie natuur! Wat een landschap! We zijn gestrand in Lake Tekapo. Een gebied bij zo’n heel mooi meer uit een boekje.

Vanmorgen in alle vroegte een mooie wandeling gemaakt inclusief zonsopgang. Oh, en dat is raar.. de zon komt aan de andere kant op!! Omdat je aan de andere kant van de evenaar zit, dus niet dat de zon opeens in het westen opkomt  (Ik zeg het maar) ;-) Met recht aan de andere kant van de wereld. En dan rijden we ook opeens aan de andere kant van de weg. Ach Ar draait z’n hand er niet voor om.

Na onze ochtendverkenning weer de auto ingestapt, paar honderd kilometer gereden en nu zitten we in een leuk levendig stadje Queenstown. En wat een prachtige rit weer. Ongeevenaard! Onze ogen kunnen het nauwelijks bevatten. We genieten er met volle teugen van! We blijven dat ook nog “even” doen.. :D

En natuurlijk nog bedankt voor de leuke reacties, die worden zeker gewaardeerd!!

De Kiwi’s zijn trouwens ontzettend aardig, alsof ze altijd een glimlach op hebben. Ook zo vrolijk, dat je er zelf ook weer vrolijk van wordt! Grappig he?

Lieve groetjes van ons!

Ar & Wen x