02. Geen benul van tijd

Nieuw Zeeland is zo mooi. Je zal het me vast vaker horen zeggen. Wat is dit land mooi. Op het zuidereiland, waar we ook waren aangekomen, hebben we een aantal plaatsen bezocht met tussendoor hele mooie routes.

Milford Sounds is een 16km lang fjord die uitkomt in de Tasmanzee! (Je weet wel, van Tasmaniȅ). Het was een  boottocht met heftige watervallen langs de kant.

Onderweg naar Milford Sounds vanuit Queenstown hadden we leuke stops gemaakt, o.a. een locatie waar Lord of the Rings is opgenomen met de hobbits. (Wist ik veel..) Ook een trail gedaan en een BBQ-lunch tussen de bergen. Dat was apart!

De weg naar Fox Glacier gaf ook weer prachtige views. En het gaf ook de nodige paniek…

Een stukje BREAKING News:

Bij een benen-strek parkeerplek, vraag me niet HOE het kwam, stonden Ar en ik plots buitengesloten. Jawel, de auto was op slot, wij ernaast en  de sleutel zagen we binnen liggen! Samen met AL onze spullen (echt alles). Euhhmm kalm blijven. Eigenlijk geloof je het ook helemaal niet. Kan ons toch niet gebeuren?

Mensen die wilden helpen om te bellen lukte niet, want juist dan natuurlijk geen bereik. Kalm blijven. Diezelfde mensen hadden wel hele gezellige verhalen met soortgelijke ervaringen… Zucht, kalm blijven.

Taraa daar kwam iemand met een zo’n klerenhanger! Hoppa een lang ijzerdraad van maken, door de spijl van de deur duwen, richting het knopje..  helaas  met geen mogelijkheid het knopje omhoog te krijgen. Iedereen wilde het proberen, want iedereen wist het beter. Het mocht niet baten.

En opeens uit het niets kwam daar Gary aangelopen, en hij  als een echte held riep: “ I’ve got a knive!”

Dus.

Kalm blijven.

Inwendig kwam ik niet meer bij van het lachen. Wat moeten we in godsnaam met een mes??!

Okee, om het verhaal niet nog langer te maken. Gary sloeg met een steen een ruit stuk en wij konden weer verder! Een echte held or what? ;-)

Gelukkig hebben we de foto’s nog! http://degoedereis.reislogger.nl/foto/02a-breaking-news

… als een slechte paparazzi heb ik m’n best gedaan, ik moest toch kalm blijven. 

Fox Glacier was een toffe plek,  Lake Matheson in alle vroegte was prachtig! ‘s Middags zagen we wolken wegdrijven en werd DE gigantische ijsgletsjer zichtbaar.

Daarna een flinke, maar hele mooie rit naar Abel Tasman National Park waar we een huisje voor 3 nachten hadden bemachtigd. Toen het donker was, en Ar me naar buiten riep, zag ik wat ik nog nooooiiiit eerder had gezien….. miljoenen triljoenen fonkelende sterren.. Stel je toch eens voor.. whauw.. het leek wel nep. Dat je denkt.. dat kan niet! Je blijft maar kijken, en kijken.. Niet te bevatten. Zo mooi.

Verder wezen kayakken langs de kust. Dolfijnen die vrolijk met de boot meezwommen en in-en-uit het water sprongen! Trail door National Park gelopen. Voelde als bijzonder.

Oh. En we hadden ’s avonds een uil voor de deur, oehoe!

Terugkijkend hadden we bij  Abel Tasman wel langer willen blijven.

Maar we gingen door. Door naar Picton. Onze allerlaatste stop voordat we dit mooie zuidereiland zouden verruilen voor het noordereiland.

De weg er naartoe hebben we wederom prachtige verschillende landschappen mogen aanschouwen. We begonnen met regen en mist, totdat de afslag scenic route verscheen, want zo verscheen ook de zon. En sorry hoor Nieuw-Zeeland, hoezo een bordje “Scenic Route”? Het hele land is een Scenic Route!!

Op de route hadden we trouwens wel wat flinke scheuren in de weg gezien, de gevolgen van de laatste aardbeving van 2 of 3  weken terug. En dat was nog uit de buurt van het epicentrum..

Prompt werden we die nacht in Picton wakker geschud. Ohh my.. heuse aardschokken. Ik vond het eerlijk gezegd best eng. Je weet niet.. Verder gelukkig niets aan de hand. Het bleek dat er een  aardbeving was geweest in Wellington (waar we de volgende dag naartoe zouden gaan). .

Bij Picton zijn leuke tracks, we hebben gewandeld en getoerd.

Ja heel mooi. Queen Charlotte Track.

En toen met de ferry de oversteek van zuid naar noord, naar Wellington, de hoofdstad. De Marlborough Sounds lag er zonnig bij, was erg mooi om doorheen te varen.

In Wellington was het toch weer even wennen.. hoge gebouwen, stads, maar zeker gezellig! Lekker geslenterd en gegeten, het is daar leuk vertoeven.

Na Wellington zijn we doorgereden naar Napier. Het landschap is zeker anders dan op het andere eiland. Hier is veel groen, alles eigenlijk. Ik vond het stiekem wat saai ten opzichte van het zuidereiland, daar is het meer gevarieerd.

Napier was leuk, een havenstad, aanmeerplaats voor cruiseschepen. Ook hier is een van de heftigste aardbevingen geweest  in 1931 (3 minuten lang, ruim 200 doden).  In 22 maanden hebben ze de stad herbouwd! In Art-Deco stijl. Erg leuk om geweest te zijn. Prachtige zee, winkeltjes en lekker rondrijden met Vic op zijn V8-Trike! Stoer!

En hier is een Nederlands stel een Indonesisch restaurant begonnen. Die moesten we natuurlijk uitproberen… Nou.. erg lekker! “Enak!”

Via Karin en Junior in contact gekomen met Michel, een Nederlandse jongen die nu  samen met zijn vriendin in het noorden van Nieuw-Zeeland woont, Ohiwa. We hebben daar een bakkie gedaan en samen gegeten. Zeker leuk om kennis gemaakt te hebben en extra trip-tips te krijgen. Zowel kitesurfen (ze hebben gewoon een kitestrand voor de deur!!) als paragliden is een grote passie van hun. Het was voor beide activiteiten helaas geen goed weer, dan maar weer in Nederland, he Ortwin? ;-)

En onderweg heb ik mijn ogen weer uitgekeken! Heel veel groen in zoveel facetten  dat je er duizelig van kan worden. Veel verschillende prachtige landschappen! Toch minder saai..?

Nu zijn we in Rotorua, waar veel te doen is over de Maori’s. Steken die gasten niet de hele tijd hun tong uit?? We hebben het vanavond beleefd! In dit gebied zijn er ook nog werkende geisers, die gaan we natuurlijk ook nog ontdekken.

We zullen zien wat morgen gaat brengen, heb er weer zin in. Nog steeds trouwens! Elke dag is een mooi kado!

• Bovenaan bij FOTO’s kun je met het bijbehorende album meegenieten van de geschoten plaatjes. Ik kreeg zelf als tip om de Diashow aan te zetten. En inderdaad! Erg makkelijk! Stom, je ziet het wel, maar denkt er niet aan om erop te klikken.. (althans.. ik niet ;-))

Dank nog voor de leuke reacties, en zo wist ik ook meteen dat het gelukt was!

Bye…

Veel liefs, Arno & Wendy